Utrechter Gert Kruys over zijn tijd bij Sparta

(Door Louis Du Moulin)    

Sparta denkt eind december 2013 met Gert Kruys ‘eindelijk’ de juiste trainer te hebben binnengehaald. Even tevoren is Adrie Bogers, die door technisch en algemeen directeur Wiljan Vloet heel verrassend uit het Brabantse land is geplukt, niet bij de Kasteelclub passend gebleken.

Van voornoemde volbloed Utrechter wordt verwacht dat hij de vaak ongezouten Rotterdamse voetbalcultuur beter aanvoelt. Bovendien heeft Kruys anders zijn voorganger een indrukwekkende staat van dienst als oefenmeester met achter zijn naam onder veel meer de promotie met FC Den Bosch in 2004 en aansprekende resultaten bij FC Dordrecht in het recente verleden.

Ommezwaai
Op Spangen wil het hem evenwel maar niet lukken de rood-witten aan het swingen te krijgen. Aan het eind van de reguliere rit is Sparta zelfs afgezakt naar plek zestien, maar gelukkig is er dan nog de nacompetitie, waarvoor Sparta zich heeft geplaatst door het winnen van de tweede periodetitel.

Die strohalm lijkt een dunne, maar Kruys pakt die vol overtuiging stevig beet en begint met zijn mannen aan een stugge opmars door eerst FC Eindhoven en vervolgens NEC aan de kant te schuiven. Met name de overtuigende zege in Nijmegen (1-3) zorgt voor een ommezwaai in de sfeer onder de supporters van SP-AR-TA: de naam van de eerder vaak fel bekritiseerde Kasteelheer wordt zowaar omgedoopt in ‘Gert Cruijff’ om maar aan te geven dat hij gezien de wederopstanding van zijn team wel degelijk over een toverstokje moet beschikken. ,,Ja, zo snel kan het gaan in de voetballerij,” grinnikt Kruys, die als trainer alles al heeft meegemaakt, bij die plotse forse stemmingswijziging.

FC Dordrecht
De laatste dubbele hindernis richting Eredivisie is dan medio mei) nog FC Dordrecht, dat onder Harry van der Ham een uitstekend seizoen achter de rug heeft en beschikt over aardig wat bijzondere talenten. Denk aan de verdedigers Robin Gosens (tegenwoordig Atalanta Bergamo en Duitse Mannschaft) en  William Troost-Ekong (thans Watford FC en Nigeriaans international), doelman Warner Hahn (later Feyenoord en SC Heerenveen, nu Go Ahead Eagles) en niet te vergeten spits Paul Gladon, die zich eerder bij Sparta nooit heeft kunnen opwerken tot vaste waarde.

De ‘heenwedstrijd’ van de play-offsfinale in twee delen op Het Kasteel is FC Dordrecht duidelijk de bovenliggende partij. De Schapenkoppen komen verdiend tweemaal op voorsprong, maar kunnen toch niet winnen, omdat Sparta een ongelooflijke strijdlust aan de dag legt en tot twee keer toe gelijkmaakt. De vreugde hierover wordt echter beperkt door het verlies van doelman Khalid Sinouh, die al in de eerste helft vrij ernstig geblesseerd is geraakt.

Geen geluk
Zonder dat solide rustpunt achterin moet Sparta drie dagen later naar Dordt en dat maakt die zware klus nog lastiger. Tot overmaat van ramp valt tijdens het uur U aan de Krommedijk ook zijn onervaren vervanger Ricardo Kieboom flink gehavend uit en moet Roy Kortsmit in pas zijn tweede optreden in hoofdmacht de rood-witte defensie verder zien te regisseren. Na een 2-0 achterstand te hebben opgelopen komt Sparta terug tot 2-1 en blijft in het laatste halfuur jagen op de gelijkmaker. Een rake counter van de Schapenkoppen in blessuretijd (1-3) maakt echter aan alle Rotterdamse illusies een einde.

Evenals het jaar daarvoor (in Kerkrade) valt voor de Kasteelploeg het kwartje net even de verkeerde kant op. ,,In dit soort beslissende duels moet je ook altijd een beetje geluk hebben en dat ontbrak,” concludeert een teleurgestelde Kruys.

Warme gevoelens
Vol goede moed begint hij na de zomer aan het nieuwe seizoen, maar ook dan vindt hij Vrouwe Fortuna te weinig aan zijn zijde. Na een redelijke start verslechteren de prestaties gaandeweg, waardoor op Spangen ook de sfeer steeds somberder wordt. Eind november besluiten Sparta en Kruys dat het beter is uit elkaar te gaan. Wat voor de gedreven Utrechter een bittere pil is. ,,Sparta was voor mij toch een soort droomclub, waar ik altijd al warme gevoelens voor had gehad. Daar te mogen werken, dat was het helemaal, dacht ik. Helaas pakte dat anders uit. Er was nogal wat onrust binnen de club en zelf zat ik niet in mijn beste periode als trainer. Terugkijkend heb ik er zeker geen spijt van gehad, ik heb toch mooie ervaringen in mijn rugzakje erbij gekregen en leuke contacten eraan overgehouden. Jongens als Nourdin Boukhari en Frank Kooiman bijvoorbeeld en die teammanager, Jaap Sneep en die man van het spelershome, Otto Roth.”

De luwte in
Na Sparta neemt Kruys bewust meer afstand van ‘de doorlopende stress’ en de ‘waan van de dag’ door te kiezen voor een combinatie van activiteiten. Hij begint een eigen voetbalschool, wordt analist bij RTV Utrecht en ambassadeur commerciële zaken bij FC Utrecht. Daarnaast neemt hij af en toe een amateurclub onder zijn hoede, zoals straks in juli Montfoort SV 19. ,,Dit leven bevalt me uitstekend, dus echte behoefte aan een rentree in het betaalde voetbal is er niet. Ik volg het toch allemaal wel van nabij, ook via mijn zoon Rick (assistent van René Hake), alleen nu zonder al die drukte en spanningen.”

Adrián Dalmau
Over de naaste toekomst van zijn eerste voetballiefde, de FC, blijft Kruys optimistisch. Maar hoe denkt hij over de kansen van onze Kasteelclub in de strijd om lijfsbehoud? ,,Ik geloof wel dat Sparta het gaat redden. Allereerst is Henk Fraser, met wie ik bij Utrecht nog samen heb gespeeld, een goede trainer die het hoofd koel houdt. En met Adrián Dalmau heeft Sparta El Salvador (De Verlosser) binnengehaald, die gaat voor de nodige doelpunten zorgen, let maar op.”