Historisch gezien: Sparta – Cambuur

De naam Cambuur ontstond in 1964 bij de splitsing tussen profs en amateurs van de vereniging Leeuwarden, die gehuld in roodwit gestreepte shirts afwisselend in eerste en tweede divisie had gespeeld. Het nieuwe Cambuur, spelend in het geelblauw, werd in haar eerste seizoen al direct kampioen en promoveerde naar de eerste divisie. Daar speelde men voornamelijk in de middenmoot met een enkele uitschieter naar boven. Driemaal speelde men nacompetitie (1980, 1983 en 1987), maar steeds bleef promotie uit. In 1992 behaalden de Friezen wel met voorsprong het kampioenschap. In het eerste seizoen op het hoogste niveau wist men zich te handhaven, maar in het tweede volgde een roemloze laatste plaats. De Friese ambities bleven hoog, uiteraard gevoed door de successen van de provinciegenoot Heerenveen. Na enkele mislukkingen volgde in 1998 nieuwe promotie, waarna Gert Kruys de club weer twee seizoenen in de eredivisie hield. Nieuwe terugkeer in 2001 werd door ons in de nacompetitie verijdeld. Na een moeilijke periode met faillissementsdreigingen bracht het seizoen 2013/14 op de laatste speeldag een onverwacht kampioenschap met promotie voor Cambuur, dat al flink was bevoordeeld door de gedwongen terugtrekking van AGOVV en Veendam. Nu duurde hun verblijf in de Eredivisie drie seizoenen.

In Rotterdam heeft Cambuur evenveel succes als in de Friese hoofdstad. Op de een of andere manier treffen de Friezen Sparta in Rotterdam altijd in een slechte periode. In Leeuwarden werd voor het eerst verloren in de nacompetitiewedstrijd in 2001, toen Kooiman vlak voor tijd een buitenspelgoal tegen kreeg.

Op Sinterklaasdag 1998 was de bouwput van het Kasteel getuige van tumultueuze taferelen bij het bezoek van Cambuur. Een machteloos Sparta, dat in flinke nood verkeerde, moest toezien hoe de Friezen nog voor het halve uur binnen twee minuten uit counters tweemaal scoorden. Prompt sloeg de verlamming toe. Kort voor rust kregen wij een opsteker, toen een strafschop na een tuimeling van Mghizrat door Van der Laan werd benut. De tweede helft zag echter slechts een onmachtig Sparta, dat de counters van de Friezen gevaarlijker zag zijn. Vlak voor tijd betraden daardoor enkele gefrustreerde supporters het veld. Het betekende het ontslag voor trainer Hans van der Zee.

Na de degradatie in 2000 was Cambuur aan het eind van het daaropvolgende seizoen onze voornaamste concurrent in de nacompetitie van 2000/01. Na een nederlaag in Leeuwarden (door een buitenspelgoal in de laatste minuut) moest er gewonnen worden van de in punten gelijk staande Friezen. In een vol en hartstochtelijk meelevend Kasteel zette Sparta snel druk op de Friezen, die trachtten te slopen met een groot aantal overtredingen. Door het uitvallen van Nieuwenburg met een ernstige knieblessure kwam er een kink in de kabel. Het offensief ebde weg en door de onrust in de defensie kreeg Cambuur enkele kansen. Vooral de laatste 5 minuten voor rust waren er enkele bloedstollende situaties voor de goal van Kooiman, die met leeuwenmoed alles keerde. Tien minuten na rust viel uit het niets de bevrijdende treffer, toen de overal sleurende Langerak een hoekschop van Nielsen inkopte. De ingebrachte Marbus zorgde halverwege de tweede helft voor de beslissing door op acrobatische wijze een voorzet van Nielsen binnen te tikken. De qua voetbal schamel ogende Friezen creëerden geen dreiging van betekenis meer en de eredivisieplaats was voor een laatste jaar zeker gesteld.

In 2011 was Sparta in een zwalkende bui, hoewel thuis nog ongeslagen. Al na drie minuten kreeg Moens rood toen hij buiten het strafschopgebied de bal tegen buik en arm kreeg geschoten. Zijn vervanger Krul liet de daaropvolgende vrije trap door zijn handen en benen glippen. Vlak na rust werd het 0-2 door Ghoochannejhad en diezelfde speler zorgde daarna ook voor de 0-3. Joey Godee deed halverwege de tweede helft iets terug (1-3), maar de zege voor de Leeuwarders kwam geen moment meer in gevaar. Door de eerste nederlaag op het Kasteel zakte Sparta voor het eerst uit de plaatsen die recht gaven op de play-offs. Daarna ging het van kwaad tot erger.

Bij het bezoek van Cambuur enkele maanden later leverde Sparta een heldhaftige strijd. Via Bruinier was een overheersend Sparta terecht op voorsprong gekomen. De zaak werd moeilijker toen Varela vanwege een domme woeste tackle bij de middenlijn rood kreeg. Cambuur rook mogelijkheden maar stuitte op een onverzettelijk Sparta. Een kwartiert voor tijd maakte Steef Nieuwendaal zich onsterfelijk door bij een uitval op pure kracht doorgaande de 2-0 te scoren. Daarna verliet hij uitgeput het veld. Het terechte applaus van de tribunes daalde na afloop over de hoofden van de hijgende roodwitten.