Ger van der Heide kan al zijn leven lang zijn lol op bij Sparta

In de rubriek Kasteelkanjers wordt het vizier gericht op oud-spelers en ex-trainers die het rood-witte shirt extra glans hebben gegeven. In de rij der memorabele smaakmakers belicht Louis Du Moulin ditmaal voormalig vleugelverdediger Ger van der Heide, die niet zozeer in de hoofdmacht, maar wel in andere geledingen de clubkleuren vaak heeft hooggehouden en tegenwoordig actie is bij de Sparta Legends.

Sparta’s hoogste jeugdelftal telt in 1977 een fors aantal spelers, die even later doordringen tot het eerste elftal. Zoals Michel Valke, René van der Gijp, Ron Stevens, Leen van Oosten en Ger van der Heide. Kortom, een zeer talentvolle groep, die als visitekaartje van de rood-witte ‘voetbalschool’ zelfs uitvliegt naar Amerika om daar de krachten te meten met de leeftijdgenoten van het Schotse Celtic en de sterk in opkomst zijnde thuisclub New York Cosmos.

Bijna 45 jaar na dato raakt laatstgenoemde nog altijd niet uitgepraat als hij wordt geconfronteerd met de elftalfoto, die vlak voor vertrek naar The States werd genomen. ,,Wat een geweldig elftal was dat,” begint Van der Heide (nu 62) al gauw te glimmen. ,,En wat een onvergetelijke reis is dat geweest. Mooiste herinnering? Het bezoek aan het nieuwe stadion van de Cosmos voor een wedstrijd, waarin de grote ster Pelé twee keer scoorde en Franz Beckenbauer en George Best ook nog even hun klasse lieten zien. Achter het doel hing een enorm scherm waarop met vette letters Goal! verscheen na ieder doelpunt. Hadden wij als Hollandse jongens nog nooit gezien, vonden we te gek!”

Zware concurrentie
Van der Heide zal op 27 januari 1980 als bijna de laatste van zijn lichting debuteren in Sparta 1. Uit bij Haarlem (uitslag 5-3) als linksback, terwijl rechtsachter al jaren zijn vaste stek is. Maar, voor die positie in het bijzonder (met Bert Jansen en Danny Blind) als voor een plek elders als basiskracht in het algemeen zal de concurrentie voor hem te machtig blijken te zijn. Anders gezegd, Van der Heide blijft in dat roerige seizoen onder achtereenvolgens Mircea Petescu, Hans Eijkenbroek en Joop Brand een wisselspeler. En ook de daaropvolgende jaargang met Barry Hughes als Kasteelheer zit hij meer op de bank dan dat hij aan ballen toekomt. ,,Je moet in het voetbal soms ook een beetje geluk hebben. Dat er net een plekkie vrijkomt of dat een trainer het meer in jou ziet zitten dan in een ander. Die mazzel heb ik niet gehad,” meent Van der Heide.

Naar SVV
En dan: ,,Na twee seizoenen bij de A-selectie kwam Floor Bouwer, onze penningmeester, naar me toe met de boodschap: ‘Je hoeft echt niet weg, maar we bieden je geen contract meer aan.’ Tjsa en dan ben je natuurlijk teleurgesteld. Neemt niet weg dat ik op die periode bij het eerste terugkijk als een hele leuke en leerzame tijd.”

Uit Ierland is er plots serieuze belangstelling voor hem, maar de aanbieding is niet zo lucratief dat hij zijn leven ervoor wil omgooien. Waarop Van der Heide wel toehapt als Eerste divisionist SVV bij hem aanklopt. ,,Ook daar heb ik het drie jaar lang geweldig naar m’n zin gehad. In eerste instantie met Rob Jacobs als trainer en toffe gasten als Bas van Noortwijk, Jeffrey Oost en Leen Warnaar.”

Op de markt
Gaandeweg heeft het betaalde voetbal bij hem minder prioriteit gekregen doordat hij als ambtenaar in dienst is getreden bij de gemeente Rotterdam en daarnaast ook nog eens twee dagen in de week op de markt staat met vooral tweedehands inboedel. ,,Ik kom uit een familie van kooplieden, dus dat handelen heeft er altijd ingezeten. Doordat ik in feite twee banen had, verdiende ik ook lekker, dus die gingen voor,” aldus Van der Heide, die vervolgens zal afbouwen bij de amateurs van Neptunus en De Musschen.

De nooit verbroken banden met Sparta worden hierna snel weer aangehaald middels allerlei vrijwilligersfuncties en vriendendiensten, waarbij hij soms een beroep op bekende oude ploegmaten. Tal van sappige anekdotes heeft Van der Heide daarover in petto. Ter indicatie: ,,Als ik René van der Gijp bel voor een paar tribuneplaatsen bij Voetbal Inside, dan is dat zo geregeld. Is Van Gaal op Het Kasteel en wil een sponsor hem even ontvangen in zijn box, dan hoef ik dat Louis maar te vragen, geen enkel probleem.”

Ome Toon
Meest in het oog springend is misschien wel geweest zijn rol als begeleider van ‘Ome’ Toon Nijssen, de legendarische, in 2011 overleden oud-jeugdleider voor wie Van der Heide altijd klaarstond. Hij organiseerde niet alleen de viering van zijn negentigste verjaardag (met Louis van Gaal en Danny Blind als eregasten), maar ook de laatste verhuizing van zijn hoogbejaarde held. ,,Eerst hebben we zijn woning in de Aert van Nesstraat tot en met de plavuizen leeggetrokken, daarna heb ik zijn kamer in Laurens Antonius aan de Nieuwe Binnenweg helemaal ingericht. Je had Ome Toon moeten zien toen we hem daar binnenbrachten, schitterend,” lacht Ger, die inmiddels activiteiten voor Sparta beperkt houdt tot The Legends, het elftal van rood-witte oudvedetten. ,,Samen met Hans Hazebroek en Adri van Tiggelen doe ik dat nog. Ik ben nog even assistent-trainer geweest bij Sparta 016, maar daar geen teveel tijd inzitten, dus ben ik gestopt. Ik ben intussen 62 en wil nu toch meer tijd doorbrengen en genieten met mijn gezin.”