‘Wij hebben gewonnen’ klinkt over het veld bij Sparta in de Regio

Op een koude, maar droge zondagochtend liepen alle kinderen met hun ouders langzaam het terrein op van Sportcomplex Nieuw Terbregge op. De kinderen verdwenen de kleedkamers in, terwijl de ouders plaatsnamen in de kantine voor een warm kopje koffie. Iets voor 09.00 uur renden de eerste kinderen het veld op.

Het veld was opgedeeld in drie oefeningen. Bij de eerste oefening speelden de kinderen met vier kleine doeltjes tegelijk. In duo’s liepen de kinderen het speelveld in. Beide teams hadden een bal. Eén van de twee in een duo moest dus gaan verdedigen, de ander mocht aanvallen. Ging een van de twee ballen uit, kon je je teamgenoot gaan helpen. Maar alleen scoren was niet genoeg: je moest ook juichen, anders telde het punt niet. En dat gebeurde volop. De ene schreeuwde ‘yes!’, de ander balde een overwinningsvuist. Het winnende team zong aan het einde van de oefening luidkeels: ‘Wij hebben gewonnen’. Daarna kwamen de kinderen nog even bij elkaar voor wat tips en tops, waarna ze enthousiast doorliepen naar de volgende oefening.

Bij de tweede oefening stond samenwerken centraal, waarbij de jongens gingen aanvallen in een partijvorm. Eerst twee tegen twee; ging de bal uit, dan kwam er een derde speler bij en werd het drie tegen twee. Ook hier moest er gejuichd worden om een doelpunt te laten tellen. Net als bij de vorige oefening werd door het winnende team luidkeels ‘Wij hebben gewonnen’ gezongen en kregen de Spartanen nog tips en tops van de trainer.

Bij de laatste oefening stonden twee doeltjes met de rug tegen elkaar aan. De kinderen speelden weer in duo’s. Beide duo’s begonnen aan weerszijden van de doeltjes, met de ballen recht voor zich klaar. Bij het startsein moesten ze een bal pakken en proberen te scoren in het doel dat met de rug naar hen toe stond. Het andere duo moest dit voorkomen. Wisten zij de bal te veroveren, dan mochten zij aanvallen. De oefening eindigde in een gelijkspel. De vraag was: hoe vieren we dat dan? Eén van de spelers gaf het perfecte antwoord: “We vieren het gewoon met zijn allen!” In een cirkel, een zogeheten zonnetje, sprongen de kinderen samen met hun trainers in het rond en zongen ze: ‘Wij hebben gewonnen’.

Na vijf kwartier waren de kinderen helemaal opgewarmd en stonden ze met een brede glimlach op het veld. De ouders langs de lijn waren inmiddels ook warm, dankzij de koffie en het aanmoedigen van hun kinderen. Vlak voordat de Spartanen zich weer gingen omkleden, gingen ze nog één keer in het zonnetje staan en sloot trainer Jim de training af. “Ik heb weer van jullie genoten”, zei hij met een brede glimlach. In de kantine kreeg een van de kinderen een zakje snoep van zijn vader. “Dat heeft hij wel verdiend”, zei hij.