Lang en kopsterk: Tobias Lauritsen heeft bij Sparta in Aad Koudijzer een interessante voorganger

In de rubriek Kasteelkanjers wordt het vizier gericht op oud-spelers en ex-trainers, die het rood-witte shirt extra glans hebben gegeven. In de rij der memorabele smaakmakers belicht Louis Du Moulin ditmaal voormalige centrumspits Aad Koudijzer, die beginjaren ‘70 van de vorige eeuw vooral koppend als Spartaan furore maakte. Meest succesvol is de lange Maassluizer later in België namens Waregem en (K)AA Gent.

De kopsterke centrumspits. De Eredivisie kent er dit seizoen meer dan ooit. Zie de bij PSV teruggekeerde Luuk de Jong, de eveneens geremigreerde Bas Dost bij FC Utrecht, Henk Veerman namens FC Volendam, Michiel Kramer in het tenue van RKC Waalwijk, Lorenzo Lucca (in aantocht) bij Ajax en natuurlijk Tobias Lauritsen in het shirt der shirts van Sparta. De 1 meter 94 lange Noor is niet alleen in de hogere regionen met het hoofd zijn tegenstanders vaak de baas, ook wanneer het spel zich langs de grasmat voortbeweegt staat hij met zijn voeten zijn mannetje. Zodoende doet zijn opereren denken aan een Spartaan, die deel uitmaakte van de beste rood-witte selectie na het roemruchte kampioenselftal van 1959: Arend, maar meestal Aad Koudijzer, wiens komst naar Het Kasteel in de zomer van 1970 wordt gezien als een behoorlijk transfersucces van de Spangenaren.

Topscorer Eerste Divisie
Want, de slungelachtige spits uit Maassluis (van 15 december 1947) is in die dagen ‘hot’. Een jaar eerder is hij met 32 treffers gekroond tot topscorer van de Eerste Divisie, nadat hij met collega-kopspecialist Wout van Meeteren (samen bijgenaamd De Luchtmacht) SVV naar de Eredivisie heeft geloodst. De Schiedammers van trainer Rinus Gosens zullen vervolgens te licht blijken te zijn voor het hoogste niveau, maar Koudijzer wordt toch geacht daar soepel te kunnen meedraaien als koelbloedige afmaker.

Janusz Kowalik
Eenmaal ingelijfd door Sparta krijgt hij van Kasteelheer Georg Kessler maar weinig de gelegenheid om in de basis te starten. Diens voorkeur blijft uitgaan naar de kleine Pool Janusz Kowalik, die zich in de punt van de aanval als goaltjesdief reeds heeft bewezen. Maar, als pinchhitter zal Koudijzer wel degelijk van waarde zijn. Telkens als hij invalt maakt hij het nodige los, zowel op het veld als op de tribunes.

Ook in zijn tweede seizoen op Spangen, wanneer Elek Schwartz Georg Kessler is opgevolgd, lukt het Koudijzer niet om vaste keus in de hoofdmacht te worden. Dat terwijl die keren dat hij wel vanaf het eerste fluitsignaal mag meedoen zich best laat gelden. Zo scoort hij een hattrick in de thuiswedstrijd tegen DWS (3-1) en is hij de lepe aangever bij goals die Charlie Bosveld, Jan Klijnjan en Jörgen Kristensen op hun naam kunnen schrijven. Uiteindelijk heeft Koudijzer na negentien maal te zijn ingezet negen doelpunten op de teller staan en heeft hij zich weer in de kijker gespeeld.

Held in Waregem
Het Belgische KSV Waregem, uitkomend in de Tweede Klasse met de Nederlander Hans Croon op de bank, wordt vrij verrassend Koudijzers nieuwe avontuur. Sportief is het in eerste instantie een stap terug, maar het is ook het begin van een lange persoonlijke opmars bij onze zuiderburen die fenomenaal mag worden genoemd. In het West-Vlaamse rood gestoken wordt Koudijzer in 1973 gedeeld topscorer van de Tweede Klasse (met landgenoot Hans Posthumus van KRC Mechelen) en leidt hij Waregem naar de Eerste Klasse. Het jaar daarop is Koudijzer helemaal de man in bonus door de club met twee treffers in de finale tegen KSK Tongeren aan de Beker van België te helpen.

In 1978 stapt hij over naar Tweede Klasser KAA Gent, waarmee de steenrijke betonbaron Albert De Meester dolle plannen heeft. Koudijzer zal zich er ontplooien tot de onbetwiste ‘patron van de ploeg’, die in 1980 kampioen wordt en daarna in de Eerste Klasse snel opklimt tot de subtop, waarbij zowel in 1982 als in 1983 UEFA Cup deelname wordt bewerkstelligd.

Vrachtwagenchauffeur
Grootste succes boeken De Buffalo’s een jaar later middels het veroveren van de nationale beker, voor Koudijzer meteen het sein om afscheid te nemen als voetballer. In de rol van trainer zien de Belgen hem nog terug bij Beerschot, KVK Kortrijk en opnieuw Beerschot. Na zijn ontslag bij laatstgenoemde club begin 1991 zegt Koudijzer de voetbalwereld vaarwel en wordt vrachtwagenchauffeur, een beroep dat hij tot aan zijn pensioen in 2008 met veel plezier uitoefent.