40 jaar na debuut: Ronald Lengkeek blikt terug op loopbaan

Vandaag is het veertig jaar geleden dat Ronald Lengkeek debuteerde in Sparta 1. In totaal kwam de aanvaller tot 273 officiële wedstrijden, waarin hij 119 keer trefzeker was. Begin 2017 verscheen onderstaand artikel, waarin hij terugblikt op zijn carrière, in clubmagazine De Spartaan.

Wanneer Ronald Lengkeek, die de lijst van Sparta’s topscorer aller tijden aanvoert, gevraagd wordt naar de mooiste wedstrijden die hij in Sparta-shirt speelde, heeft hij moeite met kiezen. Zo was er een wedstrijd in De Kuip waarin Sparta met 2-0-achterstand rustte, maar na rust orde op zaken stelde en met 2-4 terugkeerde naar Het Kasteel. Of die tegen HSV, dat mede door een fraaie goal van Lengkeek met 2-0 verslagen werd. En wat te denken van de ontmoeting met Ajax, waarin Ronald Koeman Lengkeek niet onder controle kreeg en vier treffers van de Sparta-aanvaller moest toestaan. ‘Het was een prachttijd met heel veel hoogtepunten.’

De relatie tussen Sparta en Lengkeek (56) gaat ver terug, maar het begin is ongebruikelijk te noemen. ‘Vanaf mijn geboorte woonde ik in Rotterdam-West, waar ik op mijn zesde de ruiten van het autobedrijf van Toon Nijssen inschoot. Hij was destijds elftalleider in de Sparta-jeugd, waar hij me aanmeldde, hierna vertrok ik niet meer en op mijn zeventiende debuteerde ik in het eerste elftal.’

”Lachend voorspelden we dat Louis van Gaal een groot trainer zou worden”

Door het Sparta-museum lopend stopt Lengkeek wanneer hij de selectiefoto’s uit zijn periode tegenkomt. Een voor een noemt hij zijn medespelers van dertig jaar geleden op. Bij sommigen is dit niet zo’n prestatie, Danny Blind of John de Wolf herkennen is nauwelijks een kunst te noemen, maar Lengkeek herinnert zich ook alle namen van de reservekeepers van destijds moeiteloos.

Anekdotes over hen zijn weliswaar schaarser dan over zijn bekendste ex-teamgenoten. Met name Louis van Gaal bleek voer voor mooie verhalen.  ‘Zijn voetbalkwaliteiten worden nog weleens onderschat, want voor een club als Sparta was dat een fantastische speler, die vrijwel onmogelijk van de bal te krijgen was. Hij had op de training of bij wedstrijdbesprekingen nogal eens bonje met de trainers, met name met Theo Vonk, omdat hij hen altijd wilde verbeteren en dacht het beter te weten. Vaak had hij nog gelijk ook.  Lachend voorspelden we al dat Van Gaal zelf een groot trainer zou worden, en dat is gebleken…’

Artikel gaat verder onder de afbeelding

Selectiefoto 1986/1987, Lengkeek is te vinden op de bovenste rij, derde van rechts.

Zelf had Lengkeek, die na zijn carrière twee trainersdiploma’s haalde, veel minder moeite met zijn trainers. ‘Eigenlijk helemaal niet, zelfs. Ik kon altijd uitstekend overweg met trainers, of het nu Barry Hughes, Theo Vonk of Rob Baan was. Met Bert Jacobs had ik helemaal een goede samenwerking, want wat een fantastisch kereltje was dat… Maandag was onze stapavond in die tijd en hoewel z’n knieën kapot waren, ging hij dan vaak mee. Dan knipten we z’n stropdas kapot, gooiden we er whisky in en hadden we een geweldige avond.’

Bij het zien van Gerard van der Lem begint Lengkeek te lachen. ‘Hij was in die tijd mijn concurrent op rechtsbuiten. Als ik dan op zaterdag won met het tweede kreeg ik de premies daarvan en als ik dan een dag later bij het eerste in mocht vallen, ontving ik ook daar de winstpremies. Maar wanneer we dan met een nulletje of drie voor stonden, gebaarde Van der Lem altijd naar de bank dat hij eruit wilde, wat mij in die tijd nogal wat centen opgeleverd heeft.’

Tussen de teamfoto’s vallen veel gezichten op meerdere foto’s te onderscheiden. Lengkeek is liefst twaalf keer terug te vinden. Hij kwam voor geen enkele andere club uit, maar dit betekent niet dat dit niet mogelijk was. ‘Tijdens mijn carrière ben ik met FC Groningen en FC Twente bezig geweest, waar financieel aantrekkelijkere aanbiedingen lagen, maar ik wilde helemaal niet weg bij Sparta. Eenmaal had ik geluk, toen Feyenoord aan de bel trok, waardoor ik bij Sparta een verbeterd contract kon tekenen.’

”De liefde voor Sparta blijft”

Niet dat dit nodig was, Lengkeek zou Sparta niet verlaten hebben, helemaal niet voor de stadgenoot. ‘Nooit’, antwoordt hij dan ook resoluut wanneer dit voorgesteld wordt. Zelfs na zijn carrière verliet de aanvaller Het Kasteel niet. Tweewekelijks is hij op Het Kasteel te vinden, waar hij als belangrijk onderdeel van de clubgeschiedenis altijd op kaarten kan rekenen. In tegenstelling tot de meeste oud-spelers zit hij echter niet op de hoofdtribune.

‘Die optie was er wel, maar ik zit veel liever met m’n zoon op de Denis Neville, waar wij samen met mede-supporters kunnen vloeken en tieren zoveel we willen. Hier zit ik tussen mijn publiek, dat mij aanmoedigde in de tijd dat ik zelf nog op het veld stond, tussen de mensen die net zo meeleven met de prestaties als ik.’

Vader en zoon Lengkeek zijn de club ook in de zes Jupiler League-jaren trouw blijven bezoeken, al was het niet altijd even makkelijk. ‘Vooral als je tenen ervan afvroren en je naar een heel zwakke wedstrijd keek, vroeg je je weleens af waarom je ook alweer naar Het Kasteel gekomen was. Maar twee weken later zat je er toch gewoon weer, want de liefde voor Sparta blijft. Ik kom hier nu ruim vijftig jaar en zal altijd blijven komen.’