fbpx
Home » Voor Edwin van Bueren, alias de Glazenwasser, was opgeven nooit een optie

Voor Edwin van Bueren, alias de Glazenwasser, was opgeven nooit een optie

19 maart 2024 - 14:30

In de rubriek Kasteelkanjers wordt het vizier gericht op oudspelers en ex-trainers, die het roodwitte shirt extra glans hebben gegeven. In de rij der memorabele smaakmakers ditmaal voormalige middenvelder Edwin van Bueren, bijgenaamd De Glazenwasser, die ruim 150 duels op zo’n heldhaftige wijze de kleuren van Sparta verdedigt dat hij uitgroeit tot een ware publiekslieveling. Tegenwoordig is de geboren Schiedammer (43 ) woonachtig in Belgisch Limburg, waar hij opnieuw in de schoonmaakbranche actief is.

Edwin van Bueren (van 4 april 1980) is al bijna 21 als hij zich namens SVVSMC in de kijker speelt bij Sparta’s topscout René de Hoon. ,,We waren net overtuigend kampioen geworden in de Eerste klasse, waarna René eerst nog wilde zien hoe ik me in de Hoofdklasse zou manifesteren,’’ herinnert Van Bueren zich zijn eerste contacten met de Kasteelclub, ,,Dus kwam het niet direct tot een overgang naar Spangen.’’

Even later komt het daar wel van en dan is de binnengehaalde middenvelder de koning te rijk. ,,Ik had natuurlijk nooit verwacht dat ik nog eens de kans zou krijgen bij een betaald voetbalclub,’’ aldus de van nature bescheiden Schiedammer, die zijn brood verdient als glazenwasser bij DOZO en daarom ook weleens de ramen op Het Kasteel komt lappen. ,,Dat Sparta me die mogelijkheid heeft geboden, daarvoor zal ik altijd dankbaar blijven. Want, het heeft mijn leven toch wel compleet veranderd. Ik heb meer bereikt dan ik ooit had durven dromen, tien fantastische jaren bij deze club mogen beleven. In de grootste stadions gevoetbald, tegenover de grootste namen in het veld gestaan.’’

Formidabele instelling
Van Bueren mag daarnaast stellen dat hij maximaal heeft gepresteerd , vooal vanwege zijn formidabele instelling. Geen ras-, maar een werkpaard is hij en wel van de soort die nooit opgeeft, blijft knokken tot hij er bij neervalt. Op die manier verovert hij de harten van de Sparta-supporters, die hem na een succesvolle interceptie of een bekeken steekpass toezingen met ‘Glazenwasser, olé.olé’. Voor columnist Hugo Borst is Van Bueren zijn enige echte idool. ,,Als Edwin niet opvalt, dan heeft hij het goed gedaan,’’ orakelt deze roodwitte BN-er om aan te geven dat de meerwaarde van zijn grote held voornamelijk ligt in de nimmer aflatende dienstbaarheid voor het elftal. Bestuurslid (en suikeroom) Hans van Heelsbergen is eveneens superfan van ‘de onvermoeibare stofzuiger ’ en zegt het maar een stomme Spartaanse gewoonte te vinden dat iedere nieuwe trainer de inbreng van Van Bueren onderschat ofwel hem aanvankelijk buiten de basis houdt.

Onkruid
,,Zo is het inderdaad vaak gegaan,’’ bekent ‘het eeuwige twijfelgeval’ in kwestie. ,,Maar, door blessures en schorsingen kwam het dan voor mij op een gegeven moment toch weer goed. Niet voor niets verscheen in het Rotterdams Dagblad ooit een interview met als kop ‘Onkruid vergaat niet’. Zo heb ik het tot welgeteld 154 wedstrijden in Sparta 1 geschopt en dat is een aantal waar je best trots op mag zijn, toch?’’

Een verfijnde balkunstenaar is hij nooit geworden, maar Van Bueren heeft in zijn optredens in de roodwitte hoofdmacht wel geregeld zijn doelpuntjes meegepikt. Eentje springt er met afstand uit: de wonderschone (en winnende) 0-1 bij FC Groningen op Tweede Kerstdag 2006 op aangeven van Harris Medunjanin na een aanval die door Van Bueren zelf is opgezet. ,,Na afloop merkte ik dat iedereen ervan ondersteboven was, ook omdat het pas mijn eerste was. Maar, dat was dus niet zo, ik had een paar weken tevoren ook al gescoord, tegen FC Twente, alleen in eigen doel, haha.’’

Van meer betekenis voor zijn voetballoopbaan als Spartaan is geweest de historische derby tegen Excelsior op 16 mei 2010, waardoor de Kasteelclub degradeerde. Dertien contracten werden niet meer verlengd, Van Bueren behoorde tot de pineuten. ,,Sparta moest bezuinigen, kennelijk was ik te duur,’’ aldus Edwin. ,,Het had natuurlijk anders kunnen lopen als we die krankzinnige pot niet op de valreep uit handen hadden gegeven. Achteraf denk ik weleens had Aad de Mos maar niet gegokt op al die jonge jongens zoals Strootman, Nick Viergever en Erik Falkenburg, Ik zat met Arne Slot en Sander van Gessel op de bank, veel routine dus, die wellicht beter met de spanning had kunnen omgaan. Maar goed, het is ook maar een gedachte waar je verder natuurlijk niks aan hebt.’’

Tekst gaat verder onder de foto

Industriële schoonmaak
Op zijn vertrek bij Sparta volgden nog enkele seizoenen bij de amateurs van Leonidas en Zwaluwen, waarna hij het op 35-jarige leeftijd welletjes vond. De Sparta Legends konden hierna nog wel een beroep op hem doen, totdat hij zijn nieuwe liefde Nathalie achterna ging naar Belgisch Limburg. Daar, waar ze in Peer met hun 7-jarige dochtertje AbbyGail samenwonen, is hij nog steeds werkzaam in de schoonmaakbranche, zij het in de industriële sector, denk aan het opereren met imposante hoge drukapparatuur.

Sparta volgt Van Bueren nog intensief, op afstand via de media en middels de persoonlijke berichtgeving van zoon Lorenzo (20) en dochter Lindsey (17) die allebei een seizoenkaart hebben. ,,Laatst ben ik ook nog naar die rëunie van oud-spelers geweest. Dat was genieten, al was het resultaat tegen Almere City natuurlijk een flinke domper. Wat mij betreft zul je me heus wel weer tegenkomen op Het Kasteel.’’