Eigen kweek Ben Spork breekt als Spartaan soepel door, maar haalt niet het maximale uit zijn voetbaltalenten

In de rubriek Kasteelkanjers wordt het vizier gericht op oud-spelers en ex-trainers, die het roodwitte shirt extra glans hebben gegeven. In de rij der memorabele smaakmakers belicht Louis Du Moulin ditmaal voormalige verdediger Ben Spork, die als eigen kweek eindjaren ‘80 doorbreekt en zodoende komt tot een kleine 60 optredens in Sparta 1 voordat hij afzwaait naar Cambuur Leeuwarden. Met inmiddels een schat aan ervaring als trainer heeft Spork thans (weer) tweede klasser (za) Alexandria ‘66 onder zijn hoede.

(Door Louis Du Moulin)

Aan zijn debuut in de hoofdmacht van Sparta bewaart Ben Spork wonderwel geen heldere herinneringen. ,,Ik weet echt niet meer zo gauw welke wedstrijd dat is geweest,‘’ aldus de Rotterdamse oud-verdediger (54) ten aanzien van zijn eerste optreden in het rood-witte keurkorps, dat plaatsvond op bij FC Groningen in het Oosterpark op zondag 27 maart 1988.

Dat gat in zijn geheugen is nogal vreemd, omdat Spork de rest van zijn carrière als broodvoetballer wel helder voor de geest blijkt te hebben staan. De hoogte- en dieptepunten weer eens oplepelen, het kost hem geen enkele moeite. En wat die laatste categorie betreft komen er maar heel weinig tot geen frustraties naar voren. Met tal van andere ‘deskundologen’ kan hij zich vinden in het eindoordeel dat hij er in zijn tien (semi-)profjaren (1987-1997) niet heeft uitgehaald wat er inzat. Maar, van bitterheid daarover is bij hem nauwelijks sprake. ,,Ach, in mijn tijd liep het zoals het liep. Ik begon bij de C’tjes, alles ging van een leien dakje en op mijn zeventiende zat ik in Zeist bij Oranje onder 17 en later bij de zogeheten UEFA-Jeugd. Veel begeleiding kreeg je niet, waardoor je je niet goed bewust werd waarmee je bezig was. Je was naïef en bleef het. Dat is tegenwoordig natuurlijk wel anders,’’ blikt dit pure product van Nieuw Vreelust achterom.

Floor Bouwer
Ondanks al zijn onschuld en onwetendheid laat Bennie toch niet met zich sollen. Ontevreden als hij is na de eerste, stroeve contractonderhandelingen met de razendlepe Spartabobo Floor Bouwers stapt hij, net achttien, over naar Excelsior. Na een niet onaangenaam jaar op Woudestein lukt het Jan Nijman, assistent-trainer op Het Kasteel, hem over te halen tot een terugkeer naar diens succesrijke tweede elftal met in het vooruitzicht een doorbraak naar Sparta 1. Eenmaal zover beleeft Spork eerst een voorspoedig seizoen, maar daarna een jaargang met ineens veel minder speelminuten. ,,Sparta was een samenwerking met PSV aangegaan. Met als gevolg dat Mitchell van der Gaag, Ernest Faber en John Veldman er als verdedigers bij kwamen en daar werden Ron Luijten, John Schuurhuizen en ik de dupe van,’’ weet Spork nog maar al te goed.

Cambuur Leeuwarden
Het vele bankzitten bevalt hem uiteraard niet, dat weet ook zijn oude trainer Rob Baan, die hem in het eerste van de Kasteelclub de kans heeft gegeven en die inmiddels bij Cambuur Leeuwarden de scepter zwaait. Eén en eén is dan snel twee, waarop Spork met z’n meissie naar Friesland verhuist. In het geel-blauw gaat het op het veld hem voor de wind, wordt onder meer promotie naar de Eredivisie bewerkstelligd, maar na drie seizoenen heeft hij het er in het hoge noorden wel gezien. Althans: ,,Mijn vriendin had last van heimwee, miste daar haar familie en vrienden, er zat daarom weinig anders op dan weer terug te keren naar de regio Rotterdam. Per slot van rekening had zij voor mij haar baan opgegeven en was met me meegegaan, nu moest ik wel voor haar kiezen.’’

Spork komt dan via kersverse Excelsiortrainer Rob Baan weer terecht op Woudestein, waar hij nog een paar leuke jaren meemaakt in een pittig team met onder anderen ex-Spartanen Oni Louhenapessy en John Schuurhuizen, Mario Been en latere Kasteelkanjer Bram Marbus. Totdat een liesblessure hem steeds meer parten gaat spelen. Een operatie (door dokter Casper van Eijck) volgt, Spork blijft het proberen, maar wordt niet meer de oude. ,,Onder Hans van der Pluijm heb ik me nog ertoe laten verleiden om te spelen, dat was niet zo slim. Ik had me beter kunnen laten afkeuren, maar ach, ik was teveel liefhebber.’’

Trainerschap
Intussen 29 jaar gaat hij zich richten op het trainerschap. ,,In Friesland had Rob Baan, toch de rode draad in mijn carrière naast Jan Nijman, me al aangeraden bij Foppe de Haan op cursus te gaan, dus ik was daar al enige tijd mee bezig. In mijn derde jaar bij Excelsior ben ik begonnen bij de C’tjes en wat later, toen Mario Been doorschoof naar de A-selectie, kon ik aan de slag als trainer van Onder 19.’’

Nadien (vanaf 2006) zijn Excelsior Maassluis, Alexandria ‘66 , CVV Zwervers en Neptunus/ Schiebroek zijn halteplaatsen als oefenmeester geweest. Daarnaast is Spork, met zijn grote liefde Nancy Valentijn de trotse ouders van zoons Roy (25) en Mitchel (22), al dik vijftien jaar werkzaam bij beddenspecialist Veldeman Bedding als rayonmanager. Zijn belangrijkste sportieve uitdaging voor de komende tijd ligt bij Alexandria’66, waar hij deze zomer als trainer is teruggekeerd. ,,Dat gebeurde na een geweldige leegloop, waardoor ik een hele nieuwe spelersgroep voor mijn neus kreeg. Daar weer een hecht team van smeden heb je niet zomaar voor elkaar, dat zal dus voorlopig wel met vallen en opstaan gepaard gaan.’’