Kasteelkanjers: Leen van der Weel, die dankzij Jan Nijman bij Sparta alsnog doorbrak

Als trainer van eersteklasser HOV herkent Jan Nijman al

snel de goaltjesdief in de jeugdige  Leen

van der Weel. ,,Als jij brutaler wordt, meer voor jezelf opkomt, dan kan je nog

ver komen in het betaalde voetbal,'' geeft de ervaren oefenmeester zijn blonde

spits te verstaan. Van der Weel knoopt die wijze raad echter niet direct in

zijn oren, ziet 'het spelletje' als een aardige hobby die hem niet van de disco

en ander vertier moet weerhouden. Bovendien wacht hem de militaire dienst, bij

de marine, ook interessant.

Bijna een handvol jaren later, we schrijven 1983, weet

dezelfde Nijman, inmiddels trainer van Sparta's C-elftal Van der Weel dan

toch over te halen om op het Kasteel zijn geluk te beproeven. Waarna al vrij

snel diens opmars begint. ,,Aanvankelijk had ik Woutje Holverda nog als eerste

keus voor me, maar toen die vertrok was de weg voor mij vrij,'' blikt Van der

Weel thans terug. ,,In zekere zin was Nijman precies op het juiste moment bij

me teruggekomen, want ik was intussen 24. Veel serieuzer, zowel mentaal als

lichamelijk een stuk sterker, kortom ik was er klaar voor. En begreep natuurlijk

ook wel dat dit een bijzondere laatste kans was.''

Vanwege zijn late ontdekking en doorbraak gekoppeld aan

zijn ontegenzeggenlijke kwaliteiten als koele afmaker is er al gauw flink wat

extra (media-)aandacht voor Van der Weel. Hoe kan het dat zo'n talent zolang

niet of nauwelijks is opgevallen? Wat zou er van hem zijn terechtgekomen als

hij op vroegere leeftijd was gespot en reeds als een jonge prof was gaan werken

aan zijn sportieve carrière? ,,Tjsa, die vragen hebben natuurlijk ook lang door

mijn hoofd gespookt,'' zegt Van der Weel bijna 34 jaar later. ,,Bij een eerdere

overgang naar een betaald voetbalclub had ik uiteraard meer uit mijn

mogelijkheden kunnen halen, maar ik ben niet ontevreden, hoor! Ik heb bij

Sparta schitterende jaren mogen beleven, in een periode dat we vaste subtopper

waren in de Eredivisie met tweemaal Europees voetbal als extra bonus. Ik mocht

al mee in mijn eerste seizoen dat we naar Coleraine, Carl Zeis Jena en Spartak

Moskou gingen, twee jaar later stond ik in de basis in de legendarische

wedstrijden tegen HSV. Het wonder van Hamburg, dat vergeet je nooit meer!'' 

DS'79

Wanneer Sparta medio 1986 behoorlijk leegloopt (vertrek

trainer Vonk, aanvoerder  Louis van

Gaal,  Danny Blind, Edwin Olde Riekerink,

Bas van Noortwijk, Roelf-Jan Tiktak) neemt ook Van der Weel de wijk. Naar

DS'79, dat de ambities tot ongekende hoogte heeft opgeschroefd. Met zijn

ervaring en zijn inbreng als voornaamste doelpuntenmaker groeit hij uit tot het

belangrijkste verlengstuk binnen de lijnen van trainer Simon Kistemaker. Met de

Dordtenaren is Van der Weel zeker succesvol: via de nacompetitie wordt in 1987

promotie naar de Eredivisie afgedwongen. ,,Voor mij was DS'79 evenzeer een

mooie tijd,'' glundert Van der Weel nog na. ,,Heel speciaal blijft altijd voor

mij het oefenduel dat we in de voorbereiding speelden tegen het Real Madrid van

Leo Beenhakker. We verloren met 5-2, maar die twee goals waren wel van

mij,''' aldus Van der Weel, die op zijn dertigste dusdanig last krijgt van

aanhoudende  knieproblemen dat hij zijn

voetbalcarrière moet beëindigen.

Tikkie terug

Voordat het zover is wordt hij nog landelijk nieuws, naar

aanleiding van een merkwaardig  opstootje

met AZ-keeper Werner Kooistra in Alkmaar in het seizoen 1987-1988. ,,We maakten

gelijk, 2-2 en ik haal de bal uit het doel,'' weet Van der Weel als de dag van

gisteren. ,,Wat doet hij? Hij geeft me zomaar een klap op mijn kin, tot twee

keer toe. Ja, toen sloeg ik dus terug. En raak ook, waardoor Kooistra buiten

bewustzijn raakte. Omdat hij daarna de politie inschakelde kon ik de volgende

dag naar het bureau, waar ik urenlang werd verhoord.''

De officier van justitie is dan rap geïnformeerd en zal _

een primeur in de voetbalgeschiedenis _ Van der Weel gaan vervolgen. Dat wordt

een slepende zaak, die voor de DS'79-aanvoerder vele maanden later niet gunstig

uitpakt: twee weken voorwaardelijke gevangenisstraf plus duizend gulden boete.

,,Ach, destijds was dat allemaal best vervelend, maar wat kon ik eraan doen?

Het was gewoon een logische reflex geweest.''

RFC 2000

Tegenwoordig verdient Van der Weel zijn brood als

teamleider bij netbeheerder Stedin en staat hij in zijn vrije uren vaker op de

golfbaan dan op het voetbalveld. Sparta is hij altijd blijven volgen, zij het

steeds meer op afstand. ,,Wedstrijden bezoeken komt er niet meer van, ik heb

ook nog zo mijn bezigheden als vice-voorzitter van RFC 2000. Maar, ik zit als

het even kan wel voor de buis als Sparta op het menu staat. Of ze het gaan

redden in de Eredivisie? Tot vorige week Vitesse uit, dacht ik van wel, maar nu

is het toch weer oppassen. Er zullen nog aardig wat punten moeten worden

binnengehaald.''

In de rubriek Kasteelkanjers wordt het vizier gericht op

oudspelers die Sparta in het roodwitte shirt extra kleur hebben gegeven. In de

rij der memorabele smaakmakers belicht Louis Du Moulin ditmaal voormalige spits

Leen van der Weel, die pas als laatbloeier doorbreekt in de periode dat

SP-AR-TA ook nog weleens Europees voetbalt. In zijn nadagen bij DS'79 schrijft

hij voetbalgeschiedenis met de eerste gerechtelijke veroordeling wegens slaan

van de tegenstander. ,,Mijn eigen tikkie terug,'' kan Van der Weel (58) er nu

om lachen.